कल्याणवृष्टिभिरिवामृतपूरिताभि-
र्लक्ष्मीस्वयंवरणमङ्गलदीपिकाभिः ।
सेवाभिरम्ब तव पादसरोजमूले
नाकारि किं मनसि भाग्यवतां जनानाम् ॥ १ ॥

kalyāṇavṛṣṭibhirivāmṛtapūritābhi-
rlakṣmīsvayaṃvaraṇamaṅgaladīpikābhiḥ ;
sevābhiramba tava pādasarojamūle
nākāri kiṃ manasi bhāgyavatāṃ janānām . 1 .

एतावदेव जननि स्पृहणीयमास्ते
त्वद्वन्दनेषु सलिलस्थगिते च नेत्रे ।
सान्निध्यमुद्यदरुणायुतसोदरस्य
त्वद्विग्रहस्य परया सुधयाप्लुतस्य ॥ २ ॥

etāvadeva janani spṛhaṇīyamāste
tvadvandaneṣu salilasthagite ca netre ;
sānnidhyamudyadaruṇāyutasodarasya
tvadvigrahasya parayā sudhayāplutasya . 2 .

ईशत्वनामकलुषाः कति वा न सन्ति
ब्रह्मादयः प्रतिभवं प्रलयाभिभूताः ।
एकः स एव जननि स्थिरसिद्धिरास्ते
यः पादयोस्तव सकृत्प्रणतिं करोति ॥ ३ ॥

īśatvanāmakaluṣāḥ kati vā na santi
brahmādayaḥ pratibhavaṃ pralayābhibhūtāḥ ;
ekaḥ sa eva janani sthirasiddhirāste
yaḥ pādayostava sakṛtpraṇatiṃ karoti . 3 .

लब्ध्वा सकृत्त्रिपुरसुन्दरि तावकीनं
कारुण्यकन्दलितकान्तिभरं कटाक्षम् ।
कन्दर्पकोटिसुभगास्त्वयि भक्तिभाजः
सम्मोहयन्ति तरुणीर्भुवनत्रयेऽपि ॥ ४ ॥

labdhvā sakṛttripurasundari tāvakīnaṃ
kāruṇyakandalitakāntibharaṃ kaṭākṣam ;
kandarpakoṭisubhagāstvayi bhaktibhājaḥ
sammohayanti taruṇīrbhuvanatraye’pi . 4 .

ह्रींकारमेव तव नाम गृणन्ति वेदा
मातस्त्रिकोणनिलये त्रिपुरे त्रिनेत्रे ।
त्वत्संस्मृतौ यमभटाभिभवं विहाय
दीव्यन्ति नन्दनवने सह लोकपालैः ॥ ५ ॥

hrīṃkārameva tava nāma gṛṇanti vedā
mātastrikoṇanilaye tripure trinetre ;
tvatsaṃsmṛtau yamabhaṭābhibhavaṃ vihāya
dīvyanti nandanavane saha lokapālaiḥ . 5 .

हन्तुः पुरामधिगलं परिपीयमानः
क्रूरः कथं न भविता गरलस्य वेगः ।
नाश्वासनाय यदि मातरिदं तवार्धं
देहस्य शश्वदमृताप्लुतशीतलस्य ॥ ६ ॥

hantuḥ purāmadhigalaṃ paripīyamānaḥ
krūraḥ kathaṃ na bhavitā garalasya vegaḥ ;
nāśvāsanāya yadi mātaridaṃ tavārdhaṃ
dehasya śaśvadamṛtāplutaśītalasya . 6 .

सर्वज्ञतां सदसि वाक्पटुतां प्रसूते
देवि त्वदङ्घ्रिसरसीरुहयोः प्रणामः ।
किं च स्फुरन्मकुटमुज्ज्वलमातपत्रं
द्वे चामरे च महतीं वसुधां ददाति ॥ ७ ॥

sarvajñatāṃ sadasi vākpaṭutāṃ prasūte
devi tvadaṅghrisarasīruhayoḥ praṇāmaḥ ;
kiṃ ca sphuranmakuṭamujjvalamātapatraṃ
dve cāmare ca mahatīṃ vasudhāṃ dadāti . 7 .

कल्पद्रुमैरभिमतप्रतिपादनेषु
कारुण्यवारिधिभिरम्ब भवत्कटाक्षैः ।
आलोकय त्रिपुरसुन्दरि मामनाथं
त्वय्येव भक्तिभरितं त्वयि बद्धतृष्णम् ॥ ८ ॥

kalpadrumairabhimatapratipādaneṣu
kāruṇyavāridhibhiramba bhavatkaṭākṣaiḥ ;
ālokaya tripurasundari māmanāthaṃ
tvayyeva bhaktibharitaṃ tvayi baddhatṛṣṇam . 8 .

हन्तेतरेष्वपि मनांसि निधाय चान्ये
भक्तिं वहन्ति किल पामरदैवतेषु ।
त्वामेव देवि मनसा समनुस्मरामि
त्वामेव नौमि शरणं जननि त्वमेव ॥ ९ ॥

hantetareṣvapi manāṃsi nidhāya cānye
bhaktiṃ vahanti kila pāmaradaivateṣu ;
tvāmeva devi manasā samanusmarāmi
tvāmeva naumi śaraṇaṃ janani tvameva . 9 .

लक्ष्येषु सत्स्वपि कटाक्षनिरीक्षणाना-
मालोकय त्रिपुरसुन्दरि मां कदाचित् ।
नूनं मया तु सदृशः करुणैकपात्रं
जातो जनिष्यति जनो न च जायते वा ॥ १० ॥

lakṣyeṣu satsvapi kaṭākṣanirīkṣaṇānā-
mālokaya tripurasundari māṃ kadācit ;
nūnaṃ mayā tu sadṛśaḥ karuṇaikapātraṃ
jāto janiṣyati jano na ca jāyate vā . 10 .

ह्रींह्रीमिति प्रतिदिनं जपतां तवाख्यां
किं नाम दुर्लभमिह त्रिपुराधिवासे ।
मालाकिरीटमदवारणमाननीया
तान्सेवते वसुमती स्वयमेव लक्ष्मीः ॥ ११ ॥

hrīṃhrīmiti pratidinaṃ japatāṃ tavākhyāṃ
kiṃ nāma durlabhamiha tripurādhivāse ;
mālākirīṭamadavāraṇamānanīyā
tānsevate vasumatī svayameva lakṣmīḥ . 11 .

सम्पत्कराणि सकलेन्द्रियनन्दनानि
साम्राज्यदाननिरतानि सरोरुहाक्षि ।
त्वद्वन्दनानि दुरिताहरणोद्यतानि
मामेव मातरनिशं कलयन्तु नान्यम् ॥ १२ ॥

sampatkarāṇi sakalendriyanandanāni
sāmrājyadānaniratāni saroruhākṣi ;
tvadvandanāni duritāharaṇodyatāni
māmeva mātaraniśaṃ kalayantu nānyam . 12 .

कल्पोपसंहृतिषु कल्पितताण्डवस्य
देवस्य खण्डपरशोः परभैरवस्य ।
पाशाङ्कुशैक्षवशरासनपुष्पबाणा
सा साक्षिणी विजयते तव मूर्तिरेका ॥ १३ ॥

kalpopasaṃhṛtiṣu kalpitatāṇḍavasya
devasya khaṇḍaparaśoḥ parabhairavasya ;
pāśāṅkuśaikṣavaśarāsanapuṣpabāṇā
sā sākṣiṇī vijayate tava mūrtirekā . 13 .

लग्नं सदा भवतु मातरिदं तवार्धं
तेजः परं बहुलकुङ्कुमपङ्कशोणम् ।
भास्वत्किरीटममृतांशुकलावतंसं
मध्ये त्रिकोणनिलयं परमामृतार्द्रम् ॥ १४ ॥

lagnaṃ sadā bhavatu mātaridaṃ tavārdhaṃ
tejaḥ paraṃ bahulakuṅkumapaṅkaśoṇam ;
bhāsvatkirīṭamamṛtāṃśukalāvataṃsaṃ
madhye trikoṇanilayaṃ paramāmṛtārdram . 14 .

ह्रींकारमेव तव नाम तदेव रूपं
त्वन्नाम दुर्लभमिह त्रिपुरे गृणन्ति ।
त्वत्तेजसा परिणतं वियदादिभूतं
सौख्यं तनोति सरसीरुहसम्भवादेः ॥ १५ ॥

hrīṃkārameva tava nāma tadeva rūpaṃ
tvannāma durlabhamiha tripure gṛṇanti ;
tvattejasā pariṇataṃ viyadādibhūtaṃ
saukhyaṃ tanoti sarasīruhasambhavādeḥ . 15 .

ह्रींकारत्रयसम्पुटेन महता मन्त्रेण सन्दीपितं
स्तोत्रं यः प्रतिवासरं तव पुरो मातर्जपेन्मन्त्रवित् ।
तस्य क्षोणिभुजो भवन्ति वशगा लक्ष्मीश्चिरस्थायिनी
वाणी निर्मलसूक्तिभारभरिता जागर्ति दीर्घं वयः ॥ १६ ॥

hrīṃkāratrayasampuṭena mahatā mantreṇa sandīpitaṃ
stotraṃ yaḥ prativāsaraṃ tava puro mātarjapenmantravit ;
tasya kṣoṇibhujo bhavanti vaśagā lakṣmīścirasthāyinī
vāṇī nirmalasūktibhārabharitā jāgarti dīrghaṃ vayaḥ . 16 .